Lena Iris Viktor ma doświadczenie w dziedzinie filmu, studiowała w Sarah Lawrence College, kontynuowała również studia fotograficzne w The School of Visual Arts, wraz z wczesną edukacją w zakresie sztuk performatywnych. W swoim dorobku Viktor tworzy własną mitologię językową i wizualną-pojęcie niesfornej przyjemności wizualnej jako polityki odmowy.
Wielodyscyplinarne podejście do twórczości, w którym tkane są materiały, metodami należącymi zarówno do współczesnych, jak i dawnych form sztuki, poddaje w wątpliwość naturę czasu i bytu. W swoich pracach artystka łączy malarstwo, rzeźbę, performans i fotografię, a także sztukę pozłacania 24-karatowym złotem, tworząc coraz ciemniejsze płótna osadzone w „warstwach światła”. Viktor uważa te ciemne płótna za „prace świetlne”. Każda praca prowokuje filozoficzny komentarz poprzez materiał, który jednocześnie odnosi się do nieskończoności i skończoności, nieśmiertelności i śmiertelności, mikrokosmosu i makrokosmosu, oprócz społeczno-politycznych i historycznych uprzedzeń dotyczących „czerni” i jej uniwersalnych implikacji.
Patrząc na prace artystki, można dostrzec kierowanem się naukami ścisłymi, matematyką i nieziemskością. Te różnorodne wpływy łączy odważna paleta kolorów. Poza złotem artystka używa niebieskiego, czarnego i białego, jako części swojego języka wizualnego. Pozorne sprzeczności, takie jak „dekadencki i minimalny”, mogą przenieść widzów w miejsca, w których nigdy wcześniej nie widzieli.
